Redigeren? Ja, leuk!

Nu en dan lees ik een non-fictie boek over de kunst van het schrijven en schrappen. In de meeste van die boeken (die ik onderaan heb genoemd), alsook in artikelen over schrijven, wordt geadviseerd om het verhaal een paar maanden te laten liggen, voordat je met het herschrijven begint. Dan zit het niet meer vers in je geheugen en kun je met een nieuwe, meer afstandelijke blik naar je eigen werk kijken. Als je dan eenmaal aan de slag gaat, zijn er meerdere adviezen die je kunt volgen. Elke auteur heeft namelijk zijn eigen ideeën over hoe je het herschrijven het beste kunt aanpakken.
Ik trek me weinig aan van die adviezen, want ik heb mijn eigen ritme gevonden. Sommigen zeggen dat je in eerste instantie het verhaal moet lezen zonder te letten op spelling en grammatica, omdat dit in de laatste fase pas aan de orde komt. Prima, maar voor mij werkt dat niet. Ik heb een hekel aan dat soort foutjes, die moeten er meteen uit! Eens een perfectionist … Dat betekent natuurlijk niet dat ik die fouten nooit over het hoofd zie of alle regeltjes ken. Maar als ik ze zie, kan ik ze niet laten staan. Het is alsof mijn ogen dan haperen, ik kan me niet concentreren op de rest, wetend dat die fout er staat. Ziekelijk, ik weet het ;)

Angst voor schrappen

Vroeger vond ik het eng om mijn verhaal aan te passen, bang dat ik stukken eruit moest knippen. Waarom? Vanwege het verliezen van delen van mijn creatie? Stom, want het gaat nooit verloren. Sommige stukken passen beter op een andere plaats in het verhaal, misschien zelfs in een heel ander boek. Andere stukken vond ik moeilijk om te verwijderen, maar als ik het eenmaal had gedaan, zag ik het verhaal sterker worden en bleek ik helemaal niet zo gehecht te zijn aan dat stuk tekst. Want waar ik iets had verwijderd, kwam vaak iets terug dat veel mooier was. Dat vind ik heerlijk aan redigeren; hoe vaker je het doet, hoe beter je erin wordt en hoe sterker je verhaal op papier staat. Sindsdien ben ik niet meer bang voor mijn eigen commentaar, alleen nog enigszins voor het commentaar van anderen ;)

Schrijfgroep

Ondanks dat ik enkele boeken over dit proces heb gelezen, leerde ik heel veel van de schrijfgroep, waar ik begin 2019 bij aansloot. Geleid door Elly Godijn van Godijn Publishing kreeg ik adviezen die ik gelijk kon toepassen en kwam ik erachter dat er nog een aantal beginnersfouten in mijn verhaal zaten. Wat dat betreft is een schrijver nooit uitgeleerd.

Waar ik dankzij de schrijfgroep ook achter ben gekomen, is dat ik het ontzettend tof vind om de verhalen van anderen te lezen en suggesties te geven in de hoop dat het verhaal daarmee sterker wordt. Ineens zag ik hoeveel ik in de afgelopen jaren heb geleerd, hoeveel ik ben gegroeid als schrijver. Binnenkort zal ik een fragment delen uit een van de eerste versies van Aardling en hoe dat uiteindelijk in het boek terecht is gekomen. Dat wordt echter wel even zoeken, want het verhaal is in al die tijd enorm veranderd.
Anyway, terug naar het redigeren van de verhalen van anderen: superleuk om te doen! Iedere schrijver mag natuurlijk helemaal zelf weten wat hij doet met de feedback van een ander, daarom zijn het ook suggesties. Maar als ik hoor dat ik iemand ermee heb geholpen, krijg ik zoveel energie. Het is niet voor niets dat ik in mijn werk als communicatieadviseur veel voor de eindredactie ingezet word. Ik ben kritisch en vind het leuk om precies te weten wat de regels van de Nederlandse taal zijn zonder afbreuk te doen aan het verhaal.

Redacteur nodig? I’m your girl!

Daarom heb ik besloten om naast het schrijven redactiewerk op te gaan pakken. Heb je een (fictief) verhaal waar je graag een kritisch oog naar wil laten kijken, schroom dan niet om contact met me op te nemen via info@charret-lud.nl. Dan overleggen we samen wat je verwachtingen zijn en wat ik daarin voor je kan betekenen.

Kom maar op met al jullie prachtige creaties; ik zal ze met respect en liefde behandelen!